Το ευτύχημα για το θεσμό ήταν ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες αναβίωσαν στην Αθήνα, όπου, οργανωτικά τουλάχιστον, δεν άφησαν παράπονα. Αν είχαν ξεκινήσει από από το Παρίσι, είναι αμφίβολο αν θα επιβίωναν. Ενδεικτικό είναι το σχόλιο του Γάλλου δημοσιογράφου Γκαστόν Μέγερ,ο οποίος μετά τη λήξη των Αγώνων σημείωσε:

“Είναι θαύμα το ότι ύστερα από αυτήν την αποτυχία ο θεσμός των Ολυμπιακών Αγώνων επέζησε”. Ο ίδιος ο Πιέρ ντε Κουμπερτέν, φανερά απογοητευμένος, είχε πει: “Καλή η προσπάθεια, ικανοποιητικά τα αποτελέσματα, αλλά κανείς δεν μπορεί να πει ότι επρόκειτο για Ολυμπιακούς Αγώνες”. Είχε προλάβει να παραιτηθεί, λίγο πριν από την έναρξη των Αγώνων.

Και είχε απόλυτο δίκιο. Παρά τους πανηγυρισμούς και τον άκρατο σοβινισμό που επέδειξαν όταν ανακοινώθηκε ότι τι Παρίσι αναλαμβάνει τη διοργάνωση, κατέληξαν να στήσουν ένα πανηγύρι, στο οποίο αναδείχθηκαν σοβαρές αδυναμίες και συνέβησαν πολλά κωμικοτραγικά γεγονότα, καθώς στα οργανωτικά αποφασιστικό λόγο είχε η διοίκηση της Διεθνούς Εκθέσεως Παρισίων.