|
| |
ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑ
Τραγικό τέλος είχε ο τρίτος Ολυμπιονίκης
του μαραθώνιου δρόμου, ο ιάπωνας Κοκίτσι
Τσουρουμπάγια. Το 1967 στη διάρκεια της
εντατικής προετοιμασίας του για την
ολυμπιάδα του Μεξικού τραυματίστηκε
σοβαρά και νοσηλεύτηκε για τρεις μήνες.
Όταν άρχισε και πάλι προπονήσεις, ένοιωθε
πολύ αδύναμος, καθώς τα πόδια του δεν τον
βοηθούσαν όπως παλιά. Συνέχισε πιο έντονα
τις προσπάθειές του, αλλά τίποτα. Είχε
γίνει ράκος. Δεν άντεξε και στις 9
Ιανουαρίου 1968, εννιά μήνες πριν από τους
Ολυμπιακούς αγώνες, αυτοκτόνησε κόβοντας
τον λαιμό του με ξυράφι. Δίπλα του, μέσα στα
αίματα, βρέθηκε ένα σημείωμα που έγραφε: “Δεν
μπορώ να τρέξω πια”.
- Το μεγάλο αστέρι στην κολύμβηση ήταν η
Αυστραλέζα Ντον Φρέιζερ, που κατέκτησε
για τρίτη συνεχόμενη φορά το χρυσό στα 100μ.
ελεύθερο. Και όμως λίγους μήνες πριν η
Ντον είχε μείνει για 6 εβδομάδες στο
νοσοκομείο. Τον Μάρτιο του 1964 τράκαρε το
αυτοκίνητο της σε ένα παρκαρισμένο
φορτηγό, με αποτέλεσμα να βρει τραγικό
θάνατο η μητέρα της, ενώ η αδερφή της ήταν
για πολλές μέρες σε αφασία. Η ίδια, σε
άσχημη ψυχολογική κατάσταση έμεινε σε
ακινησία εξαιτίας του τραυματισμού της
στο λαιμό. Μετά την νίκη της στο Τόκιο
ήταν τόση η χαρά της όση και η βλακεία της:
έκλεξε μια Γιαπωνέζικη σημαία από το
παλάτι του Χιροχίτο, όπου είχε πάει
επίσκεψη, συνελήφθη, αλλά λόγο του υψηλού
αισθήματος φιλοξενίας των Ιαπώνων
αφέθηκε ελεύθερη. Τιμωρήθηκε με 10 χρόνια
αποκλεισμό από την παγκόσμια ομοσπονδία
κολύμβησης. Αργότερα η ποινή μειώθηκε στα
τέσσερα χρόνια.
- Ο Σοβιετικός πρωταθλητής της άρσης
βαρών Γιούρι Βλασόφ δεν άντεξε την ήττα
από το συμπατριώτη του Λεονίντ
Ζαμποτίνσκι στην κατηγορία βαρέων βαρών.
Νικητής το 1960, ήθελε και πάλι το χρυσό
μετάλλιο και φυσικά δεν έμεινε καθόλου
ικανοποιημένος από το αργυρό, παρόλο που
συνοδεύτηκε με ένα νέο παγκόσμιο ρεκόρ
στο ντεβελοπέ: 197,5 κιλά. “Έκλαιγα
όλη νύχτα από
τη στενοχώρια μου”.
Στο τέλος
δεν άντεξε και
πέταξε από το
παράθυρο το αργυρό μετάλλιο που είχε
κερδίσει.
|
