ATHENS1896
|
|
Στα 1896 ο πρωθυπουργός Θεόδωρος Δηλιγιάννης ήταν ευτυχισμένος άνθρωπος. Ο αντίπαλός του Χαρίλαος Τρικούπης είχε εκμηδενιστεί στις εκλογές του 1895 και είχε φύγει στο εξωτερικό. Κι ενώ ο Τρικούπης πέθαινε, ο ίδιος ζούσε τον θρίαμβό του να είναι το κεντρικό πρόσωπο της Γης, καθώς τον ίδιο μήνα αναβίωναν στην Αθήνα οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Το αρχαίο πνεύμα συνάρπαζε την οικουμένη, ο Δηλιγιάννης ξεθεμελίωνε την ελληνική οικονομία, καταργούσε τα όποια κριτήρια στις προλήψεις δημοσίων υπαλλήλων και ονειρευόταν μόνο νίκες
. Οι Κρητικοί απάντησαν με επανάσταση. Ο Δηλιγιάννης έσπευσε να καρπωθεί το πολιτικό όφελος από μια ένωση της Μεγαλονήσου κι έστειλε εκεί στρατιωτικές δυνάμεις. Έφτασαν στην Κρήτη τον Φλεβάρη του1897. Ο ελληνικός στρατός κυρίευσε το νησί εκτός από τρεις μεγάλες πόλεις, τις οποίες είχαν προλάβει να καταλάβουν στρατεύματα των μεγάλων δυνάμεων. Στις 5 του Απρίλη (18 με το νέο ημερολόγιο )του 1897 η Τουρκία κήρυξε τον πόλεμο στην Ελλάδα. Ο Δηλιγιάννης δέχτηκε την πρόκληση με ενθουσιασμό, καθώς φανταζόταν ένα νέο << Εικοσιένα >>. Όμως η Ελλάδα ήταν απαράσκευη, με ανοργάνωτο στρατό και με στρατάρχες και γαλονάδες, των οποίων μοναδικά προσόντα ήταν η συγγένεια τους με το βασιλιά ή το γλείψιμο της βασιλικής οικογένειας. Οι Τούρκοι μπήκαν στη Θεσσαλία και νίκησαν.
Στις 4 του Δεκέμβρη του 1897 υπογράφηκε η Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης. Σύμφωνα με αυτήν, η Ελλάδα υποχρεώθηκε να πληρώσει πολεμική αποζημίωση τέσσερα εκατομμύρια τουρκικές λίρες. Η Κρήτη κέρδισε την εγγύηση των μεγάλων δυνάμεων. Τον επόμενο χρόνο ο δευτερότοκος γιος του βασιλιά, πρίγκιπας Γεώργιος, διοριζόταν ύπατος αρμοστής στο νησί. |